انتخاب پایه یکی از مهمترین مسائل مربوط به باغ در شرایط حضور تنش های محیطی است. در ایران علیرغم قدمت بسیار طولانی کشت و کار پسته و تنوع گسترده و تنوع تنش های محیطی، توجه چندانی به استفاده از پایه های مناسب بر حسب شرایط خاک بر باغ یا منطقه صورت نمی گیرد.
در ایران به طور معمول برای انتخاب پایه از پسته معمولی (P.vera) استفاده می شود. این پایه مقاومت خوبی به خشکی، شوری و رس بالای خاک داشته و لیکن به رطوبت بالای خاک، نماتد مولد غده ریشه، گموز و ورتیسیلیوم حساس می باشند. پایه های وحشی پسته مانند آتلانتیکا، تریبنتوس و اینتگریما هم می توانند به عنوان پایه برای پسته مورد استفاده قرار بگیرند.
اهداف اصلاحي در پايه‌هاي پسته در راستاي ایجاد پایه هایی مقاوم به تنش های شوري، خشكي، بيماري‌ها، جذب بهتر عناصر و نیز تاثیر در عملكرد بهتر پيوندك ميباشد. هیبریداسیون (دورگ گیری بين گونه اي) از روش های اصلاحی پایه های پسته می‌باشد. پايه تجاريUCB-1 حاصل تلاقي كنترل شده بين گونه اي دو درخت منتخب (گزينش شده) از دو پايه آتلانتيكا به عنوان پايه والد مادری و گونه اينتگريما به عنوان پايه والد پدری ميباشد. این پایه پسته به عنوان پايه ای پر رشد، زود بارده و مقاوم به بيماری قارچی ورتیسیلیوم در باغ های پسته کالیفرنیا رایج است.
یکی از تحقیقات راهبردی مرکز پژوهشی فناوری های نوین باغبانی پیستاط انجام امور اصلاحی روی پایه های هیبرید پسته می‌باشد. پایه هیبرید جدیدی با نام تجاری AROTA که حاصل ده ها هیبرید بین گونه ای بوده است از نتایج تحقیقات این بخش است. در حال حاضر مطالعات مربوط به مقاومت به تنش های محیطی و غیر محیطی روی این پایه در حال انجام است. نتایج اولیه این تحقیقات برتری نسبی این پایه نسبت به پایه تجاری UCB-1 را نشان می دهد.